Διαφοροποίηση των επιστημών
Η ανάπτυξη της επιστήμης περιλαμβάνει την αλληλεπίδραση των αντίθετων διαδικασιών - την ολοκλήρωση και τη διαφοροποίηση. Η ένταξη είναι η ένωση της γνώσης. Η διαφοροποίηση των επιστημών είναι η κατανομή νέων επιστημονικών κλάδων.
Σε κάθε στάδιο ανάπτυξης, αυτή ή αυτή η διαδικασία επικρατεί. Η διαφοροποίηση των επιστημών ήταν πιο χαρακτηριστική για το στάδιο του σχηματισμού, τη γέννηση της γνώσης. Σήμερα, η διαδικασία της ολοκλήρωσης επικρατεί.
Διαφοροποίηση των επιστημών, μετασχηματισμόςμερικά «βασικά» στοιχεία της γνώσης σε ανεξάρτητες, ξεχωριστές επιστήμες άρχισαν ήδη στη στροφή του 16ου και 17ου αιώνα. Σε εκείνη την εποχή, η φιλοσοφία, η οποία ήταν μια μόνη γνώση πριν, άρχισε να χωρίζει σε δύο κατευθύνσεις. Έτσι, διαμορφώθηκαν η φιλοσοφία και η επιστήμη. Ταυτόχρονα, τα τελευταία αποτελούν ένα ολοκληρωμένο σύστημα γνώσης, ένα κοινωνικό ίδρυμα και μια πνευματική εκπαίδευση. Μαζί με αυτό, η διαφοροποίηση των επιστημών έλαβε χώρα στη φιλοσοφία. Έτσι, σχηματίστηκαν διαλεκτική, ηθική, οντολογία και άλλες κατευθύνσεις. Η επιστημονική γνώση χωρίστηκε σε ξεχωριστές επιστήμες, οι οποίες με τη σειρά τους χωρίστηκαν σε κλάδους. Μέσα σε αυτό το σύστημα, η προτεραιότητα ήταν η κλασσική μηχανική "Νευτώνων", η οποία ήταν στενά συνυφασμένη με τα μαθηματικά από την αρχή της ύπαρξής της.
Στην επόμενη περίοδο, η διαφοροποίηση των επιστημώνσυνέχισε να εντείνεται. Η διαδικασία αυτή οφείλεται στις ανάγκες της παραγωγής και στις εσωτερικές ανάγκες της διαμόρφωσης της δημόσιας γνώσης. Ως αποτέλεσμα, η επιστήμη των συνόρων άρχισε να αναπτύσσεται ενεργά.
Αφού οι βιολόγοι προχωρήσουν βαθύτερα στη μελέτησυνειδητοποιώντας ότι οι χημικές διεργασίες έχουν μεγάλη σημασία στον κυτταρικό μετασχηματισμό, άρχισε μια εις βάθος μελέτη αυτών των διαδικασιών. Έτσι υπήρχε μια βιοχημεία. Η ανάγκη μελέτης των φυσικών διεργασιών στους οργανισμούς προκάλεσε την ανάπτυξη της βιοφυσικής. Η χημική φυσική, η φυσική χημεία, η γεωχημεία και άλλες κατευθύνσεις σχηματίστηκαν παρομοίως. Οι πειθαρχίες προέκυψαν στα σύνορα τριών επιστημών. Έτσι, για παράδειγμα, σχηματίστηκε βιογεωχημεία.
Η κατανομή των νέων κλάδων είναι αμια φυσική συνέπεια της εντατικής επιπλοκής και της αύξησης του όγκου της γνώσης. Ταυτόχρονα, αναπόφευκτα προκύπτει η διαίρεση και εξειδίκευση της εργασίας, η διαφοροποίηση της κατάρτισης. Πρέπει να σημειωθεί ότι η κατανομή των επιστημονικών εργασιών έχει τόσο θετικά όσο και αρνητικά χαρακτηριστικά. Μια θετική πτυχή είναι η δυνατότητα μιας βαθύτερης διερεύνησης των φαινομένων. Επιπλέον, αυξάνεται και η παραγωγικότητα της εργασίας των επιστημόνων. Ένα αρνητικό χαρακτηριστικό είναι η μείωση των οριζόντων των επιστημονικών στοιχείων.
Μαζί με τη διαδικασία κατανομής νέων επιστημονικών κλάδωνυπήρξε επίσης αμοιβαία διείσδυση, η ένωση των κατευθύνσεων. Ως αποτέλεσμα της ολοκλήρωσης, ορισμένα όρια της γνώσης έχουν διαγραφεί και πολλές μέθοδοι έχουν συνδυαστεί. Όπως σημειώθηκε παραπάνω, η διαδικασία ενοποίησης είναι πιο χαρακτηριστική της σύγχρονης επιστήμης, μέσα στην οποία αναπτύσσονται ενεργά διάφοροι γενικοί επιστημονικοί κλάδοι. Περιλαμβάνουν, ειδικότερα, τη συνεργατική, την κυβερνητική και άλλους.
Επομένως, η ανάπτυξη της επιστήμης είναι αη διαδικασία είναι διαλεκτική. Σε αυτό, η απομόνωση ορισμένων κλάδων συνοδεύεται από την ενσωμάτωση των άλλων, υπάρχει αλληλοδιείσδυση διαφόρων κατευθύνσεων, η αλληλεπίδραση των διαφόρων ιδεών και μεθόδων γνώσης του κόσμου.
Σήμερα, η ενοποίηση των επιστημών λαμβάνει ολοένα και περισσότεροδιανομή. Αυτό οφείλεται κυρίως στην ανάγκη επίλυσης διαφόρων παγκόσμιων προβλημάτων που προκαλούνται από πρακτικές ανάγκες. Για παράδειγμα, ένα μάλλον δύσκολο έργο της εξερεύνησης του διαστήματος έχει προκαλέσει την ανάγκη να ενώσει τις προσπάθειες των επιστημόνων διαφόρων ειδικοτήτων. Για την επίλυση των επειγόντων περιβαλλοντικών προβλημάτων απαιτεί στενή συνεργασία μεταξύ των ανθρωπιστικών επιστημών, των φυσικών επιστημών και σημαντική σύνθεση που παράγονται με μεθόδους και τις ιδέες τους.
