Στοχοθετημένη χρηματοδότηση και η σημασία της στους οργανισμούς προϋπολογισμού

Λογαριασμός για τα έξοδα μιας επιχείρησης προϋπολογισμού, καθώς και τηςτα έσοδα από τις βασικές και άλλες δραστηριότητες είναι πλέον ένα από τα πιο δύσκολα και αμφιλεγόμενα ζητήματα λογιστικής για τέτοιες οργανώσεις. Η στοχευμένη χρηματοδότηση από την άποψη αυτή χρησιμοποιείται πολύ σπάνια, δεδομένου ότι δεν υπάρχει επί του παρόντος ομοιόμορφη μεθοδολογία για την εργασία με ένα τέτοιο νομοσχέδιο. Ωστόσο, παρά τις δυσκολίες, αυτός ο λογαριασμός είναι ο κύριος τομέας σε θέματα κερδοφορίας και συμφωνίας για το κόστος των πάγιων περιουσιακών στοιχείων. Μόνο στην περίπτωση παροχής χρημάτων για ένα μόνο έργο στο πλαίσιο ενός προγράμματος μπορούμε να πούμε ότι είναι αρκετά εύκολο να εργαστούμε με αυτόν τον λογαριασμό. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, η στοχοθετημένη χρηματοδότηση και η ανάλυσή της απαιτούν από τον επικεφαλής και τον επικεφαλής λογιστή της επιχείρησης προσεκτική προετοιμασία και υψηλό επίπεδο προσόντων.

Δεν τίθενται λιγότερες ερωτήσεις στο σύστημαορθή αντανάκλαση των συναλλαγών κατά τη χρησιμοποίηση των κεφαλαίων αυτής της χρηματοδότησης. Το γεγονός είναι ότι μια τέτοια ροή κεφαλαίων στο λογαριασμό της επιχείρησης προβλέπει τη χρήση χρηματοδότησης αποκλειστικά για τους σκοπούς και τα καθήκοντα που έχει θέσει το κράτος για την επιχείρηση. Διαφορετικά, η ανώτερη διοίκηση τέτοιων οργανισμών προϋπολογισμού μπορεί να διωχθεί για καταχρηστική χρήση δημόσιων πόρων. Για το λόγο αυτό, η στοχοθετημένη χρηματοδότηση προβλέπει τη συνεχή παρακολούθηση της τρέχουσας ταμειακής ροής, καθώς και την αυστηρή αναφορά των εργασιών.

Στο πλαίσιο αυτής της παροχής κεφαλαίωνγια κάθε μη κερδοσκοπικό οργανισμό, ανοίγονται διάφοροι λογαριασμοί, οι οποίοι αντικατοπτρίζουν έναν ή άλλο τύπο επιχειρησιακής δραστηριότητας. Συνήθως αυτές οι λειτουργίες παρέχουν:

1. Λήψη και πίστωση στο λογαριασμό των κονδυλίων που διατίθενται από τον εθνικό προϋπολογισμό για ορισμένους σκοπούς.
2. Διαγραφή των δαπανών για τη διατήρηση της μη εμπορικής οργάνωσης εις βάρος των εισπραχθέντων μέσων.
3. Μεταφορά χρημάτων για την εκτέλεση συγκεκριμένου έργου ή προγράμματος. Σε αυτό το στάδιο, πραγματοποιείται άμεση στοχοθετημένη χρηματοδότηση.
4. Εξαγορά παγίων περιουσιακών στοιχείων με τη χρήση της αποκλειστικής χρηματοδότησης, καθώς και η εκτέλεση των καθηκόντων που πριν από τώρα.
5. Αντανάκλαση της πηγής χρηματοδότησης για τα αποκτηθέντα πάγια περιουσιακά στοιχεία.
6. Επιστροφή κεφαλαίων με στόχο τη χρηματοδότηση και την υποβολή εκθέσεων σχετικά με την εφαρμογή του κρατικού προγράμματος.

Ο λογαριασμός της χρηματοδότησης-στόχου παρέχειδιάφορους τρόπους για την υλοποίησή του, καθένας από τους οποίους έχει τα δικά του πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Το σύστημα της σύγχρονης ρωσικής νομοθεσίας δεν παρέχει σαφή μηχανισμό για την εφαρμογή του και δεν υπάρχει κανένας κανονιστικά τεκμηριωμένος και καλά αναπτυγμένος τρόπος προσέγγισης. Στην ιδανική περίπτωση, το υπόλοιπο του πιστωτικού λογαριασμού πρέπει να είναι ίσο με το ποσό των χρεωστικών υπολοίπων που βρίσκονται στους λογαριασμούς χρήματος του οργανισμού του προϋπολογισμού. Ωστόσο, στην πράξη, υπάρχουν συχνά περιπτώσεις όπου τα κεφάλαια από την στοχοθετημένη χρηματοδότηση δεν έχουν ακόμη φτάσει, και η οργάνωση ήδη φέρει τα πραγματικά έξοδα για την εφαρμογή του κρατικού προγράμματος. Μερικές φορές μπορεί να συμβούν και καταστάσεις στις οποίες το συνολικό κόστος της επιχείρησης θα είναι μεγαλύτερο από τα κατανεμημένα κεφάλαια. Σε αυτή την περίπτωση, ο μη εμπορικός οργανισμός θα πρέπει να συντάξει σημειώματα σχετικά με την κατανομή των πρόσθετων στοχοθετημένων κεφαλαίων για την πλήρη υλοποίηση του προγράμματος.

Συνοψίζοντας, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ο στόχοςη χρηματοδότηση είναι η προγραμματισμένη κατανομή πόρων από τον κρατικό προϋπολογισμό για ένα έργο ή πρόγραμμα με στόχο την αύξηση της κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης της χώρας. Δυστυχώς, επί του παρόντος η χώρα μας δεν καταστρέφει τους πολίτες της με διάφορα προγράμματα, ωστόσο, θέλω να πιστεύω ότι θα φτάσουμε επίσης στο επίπεδο ανάπτυξης των δυτικών χωρών.