Όταν το παραμύθι "Repka" δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά και άλλες λεπτομέρειες

Οι λαϊκές ιστορίες είναι κάτι μοναδικό καιπρωτότυπο. Αν θέλετε να αγγίξετε την κουλτούρα ενός συγκεκριμένου λαού, φροντίστε να διαβάσετε έργα λαϊκής τέχνης. Όλοι στην πατρίδα μας ακούγαμε τα ρωσικά παραμύθια και στα παραδείγματα τους απορροφούσαν τη ρωσική κουλτούρα και τις έννοιες του καλού και του κακού, για το πώς να ενεργήσουν στη ζωή. Παραμύθια - αυτή είναι στην πραγματικότητα μια πηγή σοφίας, ακόμα κι αν, με την πρώτη ματιά, είναι απλά και ανεπιτήδευτα, όπως το "Repka".

Παραμύθι "Γογγύλι"

Η ιστορία "Γογγύλι" στη Ρωσία μπορεί να πει από κανέναν. Και δεν αποτελεί έκπληξη, διότι μεταξύ των ρωσικών παραμυθιών, ξεχωρίζει για την απλότητα και τη συντομία του - παίρνει μόνο μερικές γραμμές.

Ρωσικό παραμύθι "Γοργάκι" - ένα παραμύθι για παιδιά μετην πιο μικρή ηλικία. Η απλή έννοιά του θα είναι σαφής και για τα παιδιά. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους τα παιδιά θυμούνται καλά. Ωστόσο, αν εξετάσουμε λεπτομερέστερα, γίνεται σαφές ότι η σοφία δεν περιέχει μόνο ένα παιδί.

Σχετικά με το παραμύθι "Γογγύλι"

Στο παραμύθι "Γοργάκι" είναι ένας γέρος πουαποφάσισε να φυτέψει ένα γογγύλι. Όταν ήταν ώριμη, αποδείχθηκε ότι είχε μεγαλώσει πολύ. Στην πραγματικότητα, είναι μια χαρά, αλλά ο γέρος ο ίδιος δεν μπορούσε να το βγάλει μόνο του. Έπρεπε να καλέσει τη βοήθεια ολόκληρης της οικογένειας, πρώτα της γιαγιάς, της εγγονής, του σκύλου Zhuchka, της γάτας και μόνο όταν έτρεχε το ποντίκι, η οικογένεια κατάφερε να το βγάλει έξω.

Παρατηρούμε ότι υπάρχουν πολλές από τις παραλλαγές τουλαϊκή τέχνη. Για παράδειγμα, σε μια έκδοση του ποντικιού δεν καλείται να τραβήξει το γογγύλι. Η οικογένεια ήταν κουρασμένη, προσπάθησε να πάρει ένα λαχανικό και πήγε να κοιμηθεί. Το επόμενο πρωί αποδείχθηκε ότι το βράδυ ένα ποντίκι ήρθε να τρέχει και έτρωγε ολόκληρο το γογγύλι.

Το παραμύθι είναι κυκλικό, γιατί κάθε φορά που η σειρά των συμμετεχόντων συγκομιδής μιλάει από την αρχή μέχρι το τέλος.

Πότε δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το παραμύθι "Ριπή"

Η ιστορία "Γογγύλι" έχει ειπωθεί εδώ και αιώνεςμόνο προφορικά. Όταν το παραμύθι «Γογγύλι» δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά, μπήκε αμέσως στη συλλογή των ρωσικών λαϊκών παραμυθιών. Η πρώτη δημοσίευση δημοσιεύθηκε το 1863 και όχι μόνο όλοι οι διάσημοι χαρακτήρες καταγράφηκαν σε αυτό, αλλά και τα πόδια, τα οποία επίσης ήρθαν στη διάσωση. Αυτό που μιλούσαν οι ιστοριοπαθείς δεν είναι απολύτως σαφές.

Το ανεξάρτητο βιβλίο "Γογγύλι" πρωτοεμφανίστηκεφως το 1910, και έκτοτε δημοσιεύεται συχνά ως ένα μικρό βιβλίο για παιδιά. Μετά τη δημοσίευση του παραμυθιού "Γογγύλι" έγινε σαφές ότι καταλαμβάνει πολύ λίγο χώρο στο χαρτί, επομένως, συνήθως αυτή η εικόνα συνοδεύεται από πολλές εικόνες.

Το παραμύθι "Repka" είναι ρώσικο, αλλά υπήρχαν αρκετές δημοσιεύσεις στο εξωτερικό, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας και του Ισραήλ.

Διαφορετικές παραλλαγές παραμυθιού

Μέχρι σήμερα, μπορείτε να βρείτε πολλάδιάφορες εκδόσεις του παραμυθιού "Repka": μερικές αστείες, μερικές λυπημένες, και μερικές φορές σοβαρές. Προηγουμένως, υπήρχαν μόνο 5 από τις παραλλαγές της, μεταξύ των οποίων ένα - το πρωτότυπο, που δημιουργήθηκε από τους ίδιους τους ανθρώπους. Όταν το παραμύθι «Γογγύλι» δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά, γράφτηκε από τον A.N. Afanasyev στην επαρχία Arkhangelsk. Επίσης ευρέως γνωστές παραλλαγές γραμμένες από τον A.N. Tolstoy, K.D. Ushinsky και V.I. Dahlem. Παρά το γεγονός ότι το παραμύθι γράφτηκε από διαφορετικούς ανθρώπους, η σημασία του δεν άλλαξε, αλλά μόνο το στυλ της παρουσίασης άλλαξε.

Επίσης σε διαφορετικούς χρόνους δημιούργησαν τις δικές τους εκδόσεις με θέμα "Repka" A.P. Chekhov, S. Marshak, Κ. Bulychev και άλλους διάσημους Ρώσους συγγραφείς.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το παραμύθι δεν εμπνέει μόνο τη δημιουργία διαφορετικών εκδόσεων της παρουσίασης αλλά και ολόκληρου του μπαλέτου που δημιούργησε ο Δρ Harms.

Η έννοια ενός παραμυθιού

Λαϊκό παραμύθι "Γογγύλι" φέρνει πολύ περισσότερομια βαθύτερη έννοια από τη συγκομιδή. Ο κύριος σκοπός του είναι να δείξει τη δύναμη της οικογένειας. Ένα άτομο μόνο του δεν μπορεί να κάνει τα πάντα, χρειάζεται βοηθούς, και στην περίπτωση αυτή η οικογένεια θα έρθει πάντα στη διάσωση. Επιπλέον, και στη συνέχεια καρποφορούν τους καρπούς της εργασίας, τότε όλοι θα είναι μαζί. Εάν κάνετε τα πάντα μαζί, θα είναι χρήσιμο, και ακόμη και η μικρότερη συμβολή στην κοινή αιτία μπορεί μερικές φορές να αποφασίσει το αποτέλεσμά της. Αυτή η απλή, με την πρώτη ματιά, αλήθεια για κάποιο λόγο είναι συχνά ξεχασμένη στη ζωή.

Αλλά ακόμη και αυτό δεν είναι το όλο θέμα. Γίνεται πιο κατανοητό αν λάβουμε υπόψη τις ιστορικές συνθήκες της εποχής της καταγραφής ενός παραμυθιού. Έτσι, αυτό έγινε πριν από την άφιξη της σοβιετικής εξουσίας, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του αυτοκράτορα. Στα χρόνια εκείνα στα χωριά υπήρχε μια ισχυρή αγροτική κοινότητα, η οποία πραγματοποίησε το έργο μαζί. Σε αυτό το πλαίσιο, είναι δυνατόν να φανταστούμε τον παππού ως ένα από τα μέλη της κοινότητας που αποφάσισαν να κάνουν το μόνο πράγμα μόνο του. Είναι αξιέπαινη, βέβαια, αλλά μόνο χωρίς τα υπόλοιπα μέλη, τα οποία εκπροσωπούνται από μια γιαγιά, εγγονή και ζώα, τίποτα δεν προήλθε από αυτό και δεν μπορούσε να βγει. Στην κοινότητα, ακόμη και από το μικρότερο και πιο αδύναμο μέλος, είναι χρήσιμο αν κάνει μια προσπάθεια και προσπαθεί να κάνει κάτι.

Εικόνες

Παραδόξως, ακόμη και το απλούστερο παραμύθι μπορείεμπνέουν καλλιτέχνες, όπως, για παράδειγμα, "γογγύλια". Όταν το παραμύθι «Γοργάκι» δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά, δεν περιέχει ακόμα εικόνες, κάτι που δεν προκαλεί έκπληξη, γιατί τότε ήταν μια συλλογή από ιστορίες για τους ενήλικες. Ωστόσο, αργότερα η ιστορία "Repka" βρήκε μια νέα αναπνοή. Εικόνες για ένα παραμύθι δημιουργήθηκαν για πρώτη φορά από την Elizaveta Merkulovna Bem, δημοσιεύθηκαν το 1881. Πιο συγκεκριμένα, αυτά δεν ήταν εικόνες, αλλά σιλουέτες. Στις πρώτες εκδόσεις, το "Repka" αποτελείται από 8 φύλλα σιλουέτες και μόνο μία σελίδα με το κείμενο του παραμυθιού "Repka". Οι φωτογραφίες αργότερα κόπηκαν και άρχισαν να παράγουν ολόκληρο το παραμύθι σε ένα φύλλο. Από τις σιλουέτες του Ε.Μ. Το Bem απορρίφθηκε μόνο το 1946. Έτσι, για περισσότερο από μισό αιώνα το παραμυθένιο παράγεται μόνο με τις ίδιες εικόνες.

Σήμερα, τα σχέδια για ένα παραμύθι σχεδόν σε κάθε βιβλίο δημιουργούν νέα, έτσι ώστε τα παιδιά και οι γονείς να έχουν μια επιλογή. Όταν η χώρα άρχισε να πυροβολεί κινούμενα σχέδια, αφαιρέθηκε και η ταινία στη λαϊκή ιστορία.