Φορολογικές σχέσεις και τα κύρια χαρακτηριστικά τους

Οι φορολογικές σχέσεις μπορούν να αντιμετωπίζονται ωςαλληλεπίδραση ατόμων και επιχειρήσεων όσον αφορά τη συλλογή υποχρεωτικών πληρωμών φόρου και μη φορολογικού χαρακτήρα στον προϋπολογισμό και εκτός του προϋπολογισμού. Οι κύριες διατάξεις, δικαιώματα και υποχρεώσεις καθορίζονται στην ισχύουσα νομοθεσία.

Από αυτή την άποψη, μπορούμε να προσδιορίσουμε τα κύρια χαρακτηριστικά του φόρου:

1. Η έγκριση ειδικών τύπων και ποσών των πληρωμών φόρων πραγματοποιείται μόνο από εξουσιοδοτημένα νομοθετικά όργανα.
2. Όλες οι φορολογικές σχέσεις χαρακτηρίζονται από μη επιστρεπτέα και ελεύθερη βάση.
3. Οι απαιτήσεις πληρωμής των επιλεγμένων πληρωμών είναι υποχρεωτικές για την τακτική εκτέλεση από όλες τις κατηγορίες πολιτών.
4. Νομισματική μορφή είσπραξης φόρων.
5. Ίση ευθύνη και αναλογικότητα.

Δεν είναι μυστικό για κανέναν που το κάνει το κράτοςυλική υποστήριξη στους κύριους τομείς της οικονομίας, είναι ζωτικής σημασίας για την κοινωνία. Αλλά γι 'αυτό είναι απαραίτητο για το σχηματισμό ιδίων κεφαλαίων των ταμείων, η δημιουργία του οποίου προβλέπεται από τις φορολογικές πληρωμές. Το νομοθετικό πλαίσιο στον τομέα της φορολογίας έχει αναπτυχθεί με σκοπό τον εξορθολογισμό όλες τις υποχρεωτικές πληρωμές και να αποτρέψει την κατάχρηση εξουσίας στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Επιπλέον, οι φορολογικές σχέσεις μπορούν να είναιθεωρούν μονόπλευρη, καθώς οι οικονομικοί φορείς και οι μεμονωμένοι πολίτες μεταφέρουν ανεξάρτητα στο κράτος ένα ορισμένο ποσοστό των εισοδημάτων ή των περιουσιακών τους στοιχείων με τη μορφή πληρωμών σε μετρητά και μεταβιβάσεων χωρίς μετρητά, χωρίς να απαιτούν οτιδήποτε σε αντάλλαγμα. Ωστόσο, θεωρείται ότι τα εν λόγω κονδύλια παρέχουν υποστήριξη σε κοινωνικά μη προστατευόμενες κατηγορίες πολιτών. Μια νομική οντότητα μπορεί να στηριχθεί σε βοήθεια υπό την παρουσία προσωρινών οικονομικών δυσχερειών, η οποία εκδηλώνεται με τη μορφή επιδοτήσεων ή επιδοτήσεων.

Φυσικά, ο νόμος προβλέπειη ισότητα των επιμέρους υποκειμένων του φόρου, δηλαδή, η ίδια στάση του κράτους και ένα παρόμοιο σύστημα για τον υπολογισμό των φορολογικών πληρωμών. Μην ξεχνάτε την αναλογικότητα, η οποία προϋποθέτει ίσους συντελεστές για τον ίδιο τύπο επιχειρήσεων.

Οι φορολογικές νομικές σχέσεις εκφράζουν την απαίτησηστο θέμα των σχέσεων αυτών να καταβάλει στον προϋπολογισμό το καθορισμένο μέγεθος και μορφή. Η άρνηση ή η παραβίαση του καθήκοντος από τον πολίτη της χώρας μαρτυρεί όχι μόνο την αστική ανευθυνότητα αλλά και την έλλειψη υλικών ζημιών. Άλλωστε, αν ο καθένας θεωρεί ότι είναι πιθανό να μην πληρώσει φόρους, τότε η κυβέρνηση δεν θα έχει τα μέσα να διατηρήσει τον κρατικό μηχανισμό κυβέρνησης, να διατηρήσει τη στρατιωτική άμυνα της χώρας και να εφαρμόσει τα σημαντικότερα κοινωνικά και οικονομικά προγράμματα. Προκειμένου να αποφευχθεί μια τέτοια δυσάρεστη κατάσταση, ο νομοθέτης θεσπίζει σαφή μέτρα ευθύνης.

Ως υποκείμενα τέτοιων σχέσεων, μπορεί κανείςνα κατανείμει τους φορολογούμενους, τη φορολογική υπηρεσία, τις κεντρικές και εμπορικές τράπεζες. Χάρη στις τελευταίες οργανώσεις, τα κεφάλαια συσσωρεύονται και διανέμονται σε συγκεκριμένους διαχειριστές. Ένα φορολογικό αντικείμενο αντικατοπτρίζει το εισόδημα ή το ακίνητο από το οποίο εισπράττεται η πληρωμή. Συχνά το όνομα του φόρου μπορεί να κριθεί βάσει του αντικειμένου του, π.χ. φόρου προστιθέμενης αξίας, φόρου κέρδους, κληρονομίας κλπ.

Οι φορολογικές νομικές σχέσεις ξεκινούνύπαρξη από τη συσσώρευση κεφαλαίων, δηλαδή τη διαμόρφωση της πλευράς εσόδων του κυριότερου οικονομικού σχεδίου της χώρας. Στη συνέχεια, οι πληρωμές από όλες τις αρχές σχηματίζονται σε ξεχωριστό λογαριασμό στην εθνική τράπεζα της χώρας. Στη συνέχεια, προκύπτουν σχέσεις μεταξύ προϋπολογισμών διαφορετικών επιπέδων με τη διάθεση οικονομικών πόρων σε διαφορετικούς προϋπολογισμούς, οι οποίοι με τη σειρά τους στέλνουν στους άμεσους διαχειριστές των κεφαλαίων.