Θεραπεία της αϋπνίας. Υπνωτικά χάπια

Κάθε ζωντανός οργανισμός επηρεάζεται απόκιρκαδικούς ρυθμούς. Ειδικά αυτά κιρκαδικούς ανάλογα έκδηλη κατά τη μετάβαση από την εγρήγορση στον ύπνο και την πλάτη. Σχεδόν όλες οι φυσιολογικές διεργασίες υπόκεινται σε αυτή την περιοδικότητα. Σε κατάσταση εγρήγορσης, ένα άτομο αλληλεπιδρά ενεργά με τον περιβάλλοντα κόσμο. Ο ύπνος δεν σταματά αυτή την αλληλεπίδραση, αλλά εισάγει μια σειρά διαφορών σε αυτό.

Χαρακτηριστικό φυσιολογικού φυσιολογικού ύπνουέγκειται στο γεγονός ότι προχωρεί αυστηρά σε ορισμένα στάδια. Ένας υγιής άνθρωπος, που κοιμάται, περνάει μέσα από το στάδιο Α, ή "χαλαρή αφυπνίσεις". Μετά από αυτό έρχεται το στάδιο Β, η λανθάνουσα περίοδος του ύπνου, που χαρακτηρίζεται από τον ύπνο και τον πιο επιφανειακό ύπνο. Στο στάδιο Γ, ο ύπνος δεν έχει πλέον αντίδραση σε αδύναμα ερεθίσματα. Το στάδιο Δ χαρακτηρίζεται από έναν μέτρια βαθύ ύπνο. Ο βαθύς ύπνος αντιστοιχεί στο στάδιο Ε. Πριν από την αφύπνιση, εμφανίζεται ένα ειδικό στάδιο. Συνοδεύεται από επεισοδιακές ταχείες κινήσεις των ματιών, εμφανίζεται η ατονία των υπόλοιπων μυών.

Διαταραχές στις διαδικασίες της πορείας του ύπνου έχουνμια σημαντική αρνητική επίδραση στη συνολική σωματική, ψυχική και συναισθηματική κατάσταση ενός ατόμου. Πριν από φαρμακολογία είχε από καιρό μια εργασία για να δημιουργήσετε ένα υπνωτικό παράγοντες που είναι σε θέση να προκαλέσει όχι μόνο υπνηλία, αλλά και να παρέχει μια πλήρη πορεία των φυσιολογικών διεργασιών.

Για πρώτη φορά το πρόβλημα επιλύθηκε από τους επιστήμονες στοστα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα. Οι υπάλληλοι άρχισαν το ιστορικό τους με ένα συνθετικό ένυδρο χλωρικό άλας. Εκτός από την υπνηλία, το φάρμακο είχε ένα ηρεμιστικό αποτέλεσμα. Ο ύπνος που προκαλείται από ένυδρη χλωράλη, πλησιάζοντας τα χαρακτηριστικά του στο φυσιολογικό, η διάρκειά του έφτασε από έξι έως οκτώ ώρες. Αλλά η χρήση της προκάλεσε ερεθιστική επίδραση στο δέρμα και τους βλεννογόνους, υπήρξε εξάρτηση από τα ναρκωτικά. Η μείωση της τιμής της ένυδρης χλωράλης λόγω των παρενεργειών της προκάλεσε ότι το φάρμακο αυτό δεν χρησιμοποιείται πλέον ως υπνωτικό.

Μια σημαντική ανακάλυψη στην αναζήτηση κεφαλαίωνυπνωτική δράση ήταν η εμφάνιση το 1902 των φαρμάκων που είναι παράγωγα της βαρβιτουρικού οξέος. Για την ανακάλυψη αυτή, ο Γερμανός χημικός E. Fischer έλαβε το βραβείο Νόμπελ. Αλλά σε αυτή την περίπτωση, η αποτελεσματικότητα των οποίων είχε νέα υπνωτικά χάπια, σημαδεύτηκε από μια σειρά από ανεπιθύμητες ενέργειες. Η χρήση βαρβιτουρικών που οδήγησαν στο γεγονός ότι το πρωί δεν υπήρχε καμία αίσθηση της χαράς και της φρεσκάδας, μερικές φορές φαίνεται ασήμαντο συνολική κόπωση, με αποτέλεσμα την μειωμένη ικανότητα προς εργασία, επιδείνωση της διάθεσης.

Η δεκαετία του εξήντα του εικοστού αιώνα παρουσιάστηκε στον κόσμομια νέα ομάδα φαρμάκων - βενζοδιαζεπίνες παράγωγα. Αυτές περιλαμβάνουν την «διαζεπάμη», «Hlordiadepoksid», «Phenazepam» και άλλα. Οι ουσίες αυτές όχι μόνο έχουν κατασταλτική δράση, αλλά και δρα καταπραϋντικά. βενζοδιαζεπίνη Δράσης πιο φυσιολογικό και φυσικό προσεγγίσεις για φυσιολογικό ύπνο, άρχισε να χρησιμοποιείται ευρέως για τη θεραπεία διαφόρων μορφών συμπτώματα αϋπνίας.

Αλλά και εδώ, υπήρχαν παρενέργειες,οι οποίες, στις αρνητικές τους εκδηλώσεις, ιδίως όσον αφορά την εξάρτηση από τα ναρκωτικά, ήταν ισχυρότερες από τις βαρβιτουρίνες. Ουσιαστικά όλα τα υπνωτικά χάπια δεν ήταν πανάκεια για την αϋπνία και η λήψη τους απαιτούσε παρακολούθηση από το γιατρό.

Πρόσφατα, στην ιατρική πρακτική,μεταχειρισμένων παράγωγο αιθανολαμίνης φαρμάκου. Υπνωτικά χάπια «Donormil» για άλλη μια ευρέως διαδεδομένη στην Κεντρική και Δυτική Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή, κ.λπ., ακόμη περιλαμβάνονται σε μια ομάδα φαρμάκων που διανέμονται χωρίς ιατρική συνταγή. Παραγωγή «Donormil» όπως στην μορφή επικαλυμμένων δισκίων, ή ως αναβράζοντα δισκία. Κάθε δισκίο περιέχει 15 mg ηλεκτρικού δοξυλαμίνη, υπνωτικό δεν εκτελείται στις σταγόνες.

Μέχρι σήμερα, αυτό είναι το πιο αποδεκτό φάρμακο για την αϋπνία. Αποβάλλεται εύκολα από το ανθρώπινο σώμα. Ο ύπνος που προκαλείται από αυτό το φάρμακο έχει πολλά κοινά με την φυσιολογική κατάσταση.