Συνάντηση για τη συνεργασία και την ασφάλεια στην Ευρώπη: ημερομηνία, ρόλος

Ο ΟΑΣΕ σήμερα είναι ο μεγαλύτερος διεθνήςοργάνωση. Οι τομείς εμπειρογνωμοσύνης περιλαμβάνει θέματα επίλυσης συγκρούσεων χωρίς τη χρήση των όπλων, διασφαλίζοντας την ακεραιότητα και το απαραβίαστο των συνόρων των χωρών που συμμετέχουν, διασφαλίζοντας βασικά δικαιώματα και τις ελευθερίες των απλών ανθρώπων. Η ιστορία αυτού του συμβουλευτικού σώματος για τη γέννηση χρονολογείται από τη μεταπολεμική περίοδο, όταν σοβαρό ζήτημα προέκυψε για την αποφυγή των καταστροφικών και αιματηρούς πολέμους μεταξύ των χωρών.

Η σημασία τουτης συνεργασίας και της ασφάλειας στην Ευρώπη εξηγείται από το γεγονός ότι στην παγκόσμια ιστορία δεν υπήρχαν προηγούμενα για τη διεξαγωγή τέτοιων συναντήσεων. Η τελική πράξη, που υπογράφηκε στο Ελσίνκι, έθεσε τα θεμέλια για την ασφάλεια της ηπείρου για πολλά χρόνια.

Ιστορικό του ΟΑΣΕ

Η Διάσκεψη για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στοΗ Ευρώπη το 1975 ήταν το αποτέλεσμα γεγονότων που έλαβαν χώρα στον κόσμο από τις αρχές του 20ού αιώνα. Ο 1ος Παγκόσμιος Πόλεμος κατέστρεψε την ευρωπαϊκή ήπειρο με καταστροφικό ανεμοστρόβιλο, προκαλώντας πολλή θλίψη. Η κύρια επιθυμία όλων των ανθρώπων ήταν να αποφευχθούν τέτοιες συγκρούσεις, στις οποίες δεν υπάρχουν νικητές. Για πρώτη φορά, η Σοβιετική Ένωση ξεκίνησε τη δημιουργία συμβουλευτικού οργάνου για τη συλλογική ασφάλεια τη δεκαετία του 1930.

Ωστόσο, διαφωνίες μεταξύ διαφορετικών συστημάτωνεμπόδισε τις κυριότερες εξουσίες της Ευρώπης να επεξεργαστούν κοινούς κανόνες μαζί με την ΕΣΣΔ. Ως αποτέλεσμα, η έλλειψη ενότητας και μια κοινή προσέγγιση των ζητημάτων ασφαλείας στην ήπειρο οδήγησε με πολλούς τρόπους σε έναν επαναλαμβανόμενο τρομερό πόλεμο που απαιτούσε ακόμα περισσότερες ζωές από τον 1ο παγκόσμιο πόλεμο.

Αλλά το παράδειγμα του αντιφασιστικού συνασπισμού το έδειξεΑκόμη και χώρες με διαφορετικά πολιτικά συστήματα μπορούν να συνεργαστούν αποτελεσματικά για τον κοινό στόχο. Δυστυχώς, ο ψυχρός πόλεμος διέκοψε αυτή την καλή πρόθεση. Η σύσταση του ΝΑΤΟ το 1949, τότε το μπλοκ των χωρών του Συμφώνου της Βαρσοβίας χώρισε τον κόσμο σε δύο στρατόπεδα. Σήμερα φαίνεται σαν ένα φοβερό όνειρο, αλλά ο κόσμος έζησε πραγματικά ενόψει ενός πυρηνικού πολέμου, οι Αμερικανοί έχτισαν χιλιάδες ατομικά καταφύγια με μακρά προμήθεια νερού και τροφίμων σε περίπτωση σύγκρουσης.

Σε αυτές τις συνθήκες, όταν ένα απρόσεκτο βήμα μετα κόμματα οποιουδήποτε από τα αντιμαχόμενα μέρη θα μπορούσαν να παρεξηγηθούν και να οδηγήσουν σε τρομερές συνέπειες, έγινε ιδιαίτερα απαραίτητο να επεξεργαστούμε ομοιόμορφους κανόνες και κανόνες του παιχνιδιού, υποχρεωτικό για όλους.

Προετοιμασία του

Μεγάλη συμβολή στη Διάσκεψη για τη Συνεργασία και τη Συνεργασίαη ασφάλεια στην Ευρώπη κατέστησε τις χώρες του ανατολικού τμήματος της ηπείρου. Τον Ιανουάριο του 1965 στη Βαρσοβία, η ΕΣΣΔ και άλλες χώρες ανέλαβαν την πρωτοβουλία να αναπτύξουν κοινά πρότυπα και κανόνες για τη συλλογική ασφάλεια και την αμοιβαία συνεργασία όλων των χωρών της ευρωπαϊκής ηπείρου. Η πρόταση αυτή αναπτύχθηκε σε επόμενες συνεδριάσεις του PAC στις 66 και 69, όταν εγκρίθηκε η Διακήρυξη για την Ειρήνη και τη Συνεργασία και μια ειδική έκκληση προς όλα τα ευρωπαϊκά κράτη.

Κατά την υπουργική συνάντηση των χωρών WA το 69 και 70Η Πράγα και η Βουδαπέστη έχουν ήδη διατυπώσει μια ατζέντα που θα υποβληθεί στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη. Παράλληλα με αυτό, πραγματοποιήθηκε η διαδικασία καθιέρωσης διαλόγου με τις δυτικές χώρες.

Υπογράφηκε συμφωνία με την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, η οποίαεπιβεβαίωσε το υπάρχον κατά τη διάρκεια των συνόρων. Και το 1971, επετεύχθη συμφωνία μεταξύ των τεσσάρων ηγετικών δυνάμεων για το καθεστώς του Δυτικού Βερολίνου. Αυτό μείωσε σημαντικά την ένταση στην ήπειρο και συνέβαλε νόμιμα τα αποτελέσματα της μεταπολεμικής παγκόσμιας τάξης.

Μεγάλη συμβολή στη Διάσκεψη για τη Συνεργασία και τη Συνεργασίαη ασφάλεια στην Ευρώπη έκανε τις ουδέτερες χώρες που τουλάχιστον ήθελαν να στερηθούν μεταξύ δύο αντιμαχόμενων δυνάμεων. Η Φινλανδία υπέβαλε πρόταση για τη διοργάνωση της εκδήλωσης αυτής καθώς και για την πραγματοποίηση προκαταρκτικών συναντήσεων στην επικράτειά της.

Το 1972, στη μικρή πόλη του Otaniemi, κοντάΟ Ελσίνκι ξεκίνησε επίσημες διαβουλεύσεις από όλες τις πλευρές. Αυτά τα γεγονότα διήρκεσαν περισσότερο από έξι μήνες. Ως αποτέλεσμα, αποφασίστηκε να διοργανωθεί συνάντηση για την ασφάλεια και τη συνεργασία στην Ευρώπη, η ημερομηνία της οποίας έγινε πραγματικότητα. Η σύνοδος κορυφής θα διεξαχθεί σε τρία στάδια και η ημερήσια διάταξή της περιελάμβανε:

1. Ασφάλεια στην Ευρώπη.
2. Επιστημονική και τεχνική, περιβαλλοντική και οικονομική αλληλεπίδραση.
3. Ανθρώπινα δικαιώματα, ανθρωπιστικά θέματα.
4. Συνέχεια.

Το πρώτο στάδιο

Συνάντηση για την ασφάλεια και τη συνεργασίαΗ Ευρώπη, η χρονιά της οποίας θα πέσει στην ιστορία, ξεκίνησε στις 3 Ιουλίου 1973 στο Ελσίνκι και διήρκεσε μέχρι τον 7ο. Παρακολούθησαν 35 κράτη.

Α. Ο Γκρόμικο παρουσίασε το σχέδιο Γενικής Δήλωσης για τη Συλλογική Ασφάλεια. Η ΛΔΓ, η Ουγγαρία και η Πολωνία προέβησαν σε προτάσεις οικονομικής και πολιτιστικής συνεργασίας. Τα θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων έδωσαν μεγάλη προσοχή στη Γερμανία, την Ιταλία, την Αγγλία και τον Καναδά.

Ως αποτέλεσμα των πενθήμερων διαπραγματεύσεων, αποφασίστηκε να ακολουθηθούν οι συστάσεις του αποκαλούμενου μπλε βιβλίου και να διατυπωθεί η τελική πράξη στο δεύτερο στάδιο των διαπραγματεύσεων.

Το δεύτερο στάδιο

Η συμβολή της στη Διάσκεψη Συνεργασίας καιη ασφάλεια έχει εισέλθει στην Ευρώπη από την ουδέτερη Ελβετία. Το δεύτερο στάδιο των διαπραγματεύσεων έλαβε χώρα στη Γενεύη και εκτείνεται για πολύ καιρό, αρχής γενομένης από τις 18 Σεπτεμβρίου 1973. Ο κύριος γύρος τελείωσε δύο χρόνια αργότερα - στις 21 Ιουλίου 1975. Συστάθηκαν επιτροπές για τα πρώτα τρία θέματα ημερήσιας διάταξης, καθώς και ομάδα εργασίας για να συζητηθεί το τέταρτο θέμα.

Επιπλέον, διεξήχθησαν εργασίες σε 12 υποεπιτροπές, το 2006στην οποία συμμετείχαν όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου πραγματοποιήθηκαν 2500 συνεδριάσεις της επιτροπής, στις οποίες εξετάστηκαν 4700 προτάσεις για τελική συμφωνία. Εκτός από τις επίσημες συναντήσεις, πραγματοποιήθηκαν πολλές άτυπες συναντήσεις μεταξύ των διπλωματών.

Αυτό το έργο δεν ήταν εύκολο, επειδή ο διάλογος ήτανχώρες με διαφορετικά πολιτικά συστήματα, ανοιχτά εχθρικές μεταξύ τους. Πραγματοποιήθηκαν προσπάθειες για την εισαγωγή σχεδίων που θα μπορούσαν να ανοίξουν τη δυνατότητα άμεσης παρέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις των κρατών, η οποία ήταν από μόνη της αντίθετη προς το πνεύμα του σχεδίου.

Όντως, αυτό το τιτανικό έργο δεν ήταν μάταιο, όλα τα έγγραφα συμφωνήθηκαν και υποβλήθηκαν για υπογραφή της Τελικής Πράξης.

Το τελικό στάδιο και η υπογραφή του τελικού εγγράφου

Τελική Συνάντηση Ασφαλείας καιΗ συνεργασία στην Ευρώπη πραγματοποιήθηκε στο Ελσίνκι από τις 30 Ιουλίου έως την 1η Αυγούστου 1975. Ήταν η πιο αντιπροσωπευτική συγκέντρωση αρχηγών κρατών στην ιστορία της ηπείρου. Συμμετείχαν όλοι οι ηγέτες 35 χωρών που συμμετείχαν στη συμφωνία.

Κατά τη διάρκεια αυτής της συνάντησης υπογράφηκε συμφωνία για τις αρχές που έθεσαν τα θεμέλια για τη συλλογική ασφάλεια και συνεργασία στην ήπειρο εδώ και πολλά χρόνια.

Το κύριο μέρος του εγγράφου είναι η Δήλωση Αρχών.

Σύμφωνα με αυτήν, όλες οι χώρες πρέπει να σεβαστούνεδαφική ακεραιότητα, σεβασμό του απαραβίαστου των συνόρων, επίλυση των συγκρούσεων ειρηνικά και σεβασμός των βασικών δικαιωμάτων και ελευθεριών των πολιτών της. Έτσι ολοκληρώθηκε η διάσκεψη του Ελσίνκι για την ασφάλεια και τη συνεργασία στην Ευρώπη, έτος που έγινε ένα νέο ορόσημο στις σχέσεις μεταξύ των κρατών.

Ασφάλεια και συνεργασία

Το πρώτο κύριο τμήμα του τελικού εγγράφουδιακήρυξε την αρχή της ειρηνικής επίλυσης των συγκρούσεων. Όλες οι διαφορές μεταξύ κρατών δεν πρέπει να επιλυθούν με βία. Για λόγους αποφυγής παρεξηγήσεων, οι χώρες πρέπει να ενημερώνουν ανοιχτά όλους για μεγάλες στρατιωτικές ασκήσεις, για κινήσεις μεγάλων ένοπλων ομάδων και να προσκαλούν παρατηρητές σε αυτές τις περιπτώσεις.

Το δεύτερο τμήμα ασχολείται με τα προβλήματα συνεργασίας. Συζητά την ανταλλαγή εμπειριών και πληροφοριών στον τομέα της επιστήμης και της τεχνολογίας, την ανάπτυξη ομοιόμορφων κανόνων και προτύπων.

Στο όνομα του λαού

Το μεγαλύτερο τμήμα ασχολείται με ζητήματα πουοι περισσότεροι άνθρωποι ενδιαφέρονται - στον ανθρωπιστικό τομέα. Σε σχέση με μια διαμετρικά αντίθετη άποψη των σχέσεων μεταξύ κράτους και ατόμου μεταξύ των ανατολικών και δυτικών στρατοπέδων, αυτό το τμήμα προκάλεσε τη μεγαλύτερη αντιπαράθεση στις διαβουλεύσεις.

Καθορίζει τις αρχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη δυνατότητα διέλευσης των συνόρων, τις εγγυήσεις για την οικογενειακή επανένωση, την πολιτιστική και αθλητική συνεργασία μεταξύ πολιτών διαφορετικών χωρών.

Εγγυήσεις των αρχών

Το τελικό, αλλά όχι το τελευταίο μέρος του εγγράφου -ενότητα "Επόμενα βήματα". Καθορίζει τη δυνατότητα συναντήσεων και διαβουλεύσεων των συμμετεχουσών χωρών στο όνομα της συμμόρφωσης με τις βασικές αρχές της συνεδρίασης. Το τμήμα αυτό έπρεπε να μετατρέψει το τελικό έγγραφο σε πραγματική δύναμη και όχι χάσιμο χρόνου.

Το τέλος του 20ού αιώνα ήταν μια εποχή κατάρρευσης.σοσιαλιστικό στρατόπεδο. Τα όρια κατέρρευσαν και η ακεραιότητα των κρατών έγινε κενός ήχος. Όλα αυτά συνοδεύονταν από την πρωτοφανή ταλαιπωρία των απλών ανθρώπων, τους πολέμους στα εδάφη της πρώην Γιουγκοσλαβίας, την ΕΣΣΔ.

Η αντίδραση στα γεγονότα αυτά ήταν η αναδιοργάνωση του πολιτικού και δηλωτικού σώματος σε μια πραγματική οργάνωση το 1995 - τον ΟΑΣΕ.

Σήμερα, υπό το πρίσμα των πρόσφατων γεγονότων, με την απειλήη επανάληψη των διατηρημένων στρατιωτικών συγκρούσεων στο ίδιο το κέντρο της ηπείρου όπως και ποτέ δεν είναι ο ρόλος της Διάσκεψης του 1975 για την ασφάλεια και τη συνεργασία στην Ευρώπη. Αυτό το γεγονός έδειξε σαφώς ότι ακόμη και οι ορκωτοί εχθροί μπορούν να συμφωνήσουν μεταξύ τους για χάρη της ειρήνης και της σταθερότητας.