Ποιος έγραψε το τραγούδι "Άγιος πόλεμος"

Για πολλές ταινίες που περιγράφουν το μεγάλο κατόρθωμαΣοβιετικός λαός, ο σύγχρονος θεατής είναι εξοικειωμένος με το τραγούδι "Άγιο πόλεμο". Η μελωδία τη συλλαμβάνει αμέσως, με τις πρώτες νότες της πατριωτικής της ώθησης. Εκτελείται από ένα πανίσχυρο χορό, κανείς δεν μπορεί να το τραγουδήσει.

Για πολλά χρόνια πιστεύεται ότι ο συγγραφέας του τραγουδιού -γνωστό σοβιετικό συνθέτη Lebedev-Kumach που το έγραψε κυριολεκτικά σε μία συνεδρίαση αμέσως μετά τον πόλεμο, ενδεχομένως ακόμα και 22 Ιούνη 1941. Είχε πολλά τραγούδια, συμπεριλαμβανομένων πολύ καλών. «Δεν έχω καμία άλλη χώρα δεν ξέρω», «Αν αύριο ο πόλεμος» και άλλα παρόμοια έργα εξήρε πρώτης σοβιετικής συλλογικό σύστημα εκμετάλλευσης, αλλά ένα τέτοιο υπέροχο ύμνο στη ρωσική πατριωτισμό ως «ιερό πόλεμο», δεν ήταν ανάμεσά τους.

Η ίδια η αναφορά της αγιότητας ήταν εκείνη την εποχήαίσθηση. Όταν επίθεση από τη Γερμανία του Χίτλερ, και πάλι να χρησιμοποιηθεί η λέξη, ειδικά μετά την «αδελφούς και αδελφές» του Στάλιν, δανεισμένη από την εκκλησιαστική σχολή λεξικό, αλλά ήταν αργότερα, στις 3 Ιουλίου.

Η αναφορά της "οργισμένης ορδής" προκαλεί επίσηςΣύνδεσης με κάτι από τους «θρύλους της παλιάς εποχής.» Ο ακροατής δεν μπορεί να βοηθήσει την εντύπωση ότι αυτοί οι στίχοι είναι γραμμένοι δεν είναι ο νικητής του Βραβείου Στάλιν, και ένα εξέχον μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών, και επίδοξος αξιωματικός των Μπολσεβίκων Λευκή Φρουρά, ήταν πάρα πολύ σε αυτό το τραγούδι είναι αρχικά ρωσικά. Για το σοβιετικό, ακόμα και ο τόπος δεν παραμένει.

Η προπαγάνδα των προπολεμικών χρόνων επικεντρώθηκε περισσότεροδιεθνισμό, παρά τον πατριωτισμό. Θεωρήθηκε φυσιολογικό να εγκαταλείψουμε τη γη για να δώσουμε σε άγνωστους αγρότες από τη Γρενάδα γη, χωρίς καν να ρωτήσουμε πρώτα, και αν θέλουν ένα τέτοιο δώρο.

Η λύση του απροσδόκητου και σχεδόν στιγμιαίαη μετατροπή του κομμουνιστή Lebedev-Kumach σε ρώσος πατριώτης είναι απλή. Το γεγονός είναι ότι το κείμενό του δεν ανήκει σε αυτόν. Ο "Άγιος Πόλεμος" γράφτηκε κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ένας αληθινός συγγραφέας είναι καθηγητής γυμνασίου από τον Rybinsk Alexander Adolfovich Bode. Η Μελωδία, στην πραγματικότητα, αποτελείται επίσης από αυτόν.

Πρέπει να αποτίσουμε φόρο τιμής στο V.V. Lebedev-Kumachu: Τα λόγια του τραγουδιού "Ο Άγιος Πόλεμος" υποβλήθηκαν σε μια ορισμένη πολιτική διόρθωση. "Η τεκτονική δύναμη είναι σκοτεινή" έγινε φασιστική. Αυτό, βέβαια, δεν είναι απολύτως σωστό, επειδή ο φασισμός είναι ένα ιταλικό φαινόμενο, στη Γερμανία υπήρχε ναζισμός. Μας επιτέθηκαν όχι τα μαύρα πουκάμισα του Μουσολίνι, αλλά όλοι οι Γερμανοί. Αλλά έτσι συνέβη ότι τα μέλη του ναζιστικού κόμματος, δηλαδή το γερμανικό Εθνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Εργατών, ονομάζονται φασίστες εδώ. Όχι η ουσία είναι σημαντική.

Το κείμενο άλλαξε βιαστικά, έγινε σε όλη την έκτασηορατότητα, πραγματικά μια μέρα στην άλλη. Το τραγούδι "Άγιος πόλεμος" αποδείχθηκε πολύ χρήσιμος και εξήχθη από κάπου στο ντουλάπι ή στο συρτάρι του γραφείου, όπου συγκεντρώνονταν σκόνη για τέσσερα χρόνια σκόνης. Ο δάσκαλος της παλιάς, ακόμα βασιλικής ιδιοσυγκρασίας, έστειλε το έργο του σε ένα σεμνό βιβλίο με την ελπίδα ότι θα το ήθελε. Το γεγονός ότι η δουλειά θα διατεθεί, πιθανότατα δεν θα μπορούσε να μαντέψει, ως ένας πνευματικός υποτιθέμενος a priori ευπρέπεια, χαρακτηριστικός των ρωσικών καλλιτεχνών. Ο Αλέξανδρος Αδόλφοβιτς Μποντέ χρονολογείται δύο φορές.

"Ο Άγιος Πόλεμος" Lebedev-Kumachu δεν άρεσε,αυτό το συμπέρασμα προκύπτει από το γεγονός ότι το τραγούδι ήταν από το 1937 έως το 1941 στα αρχεία του σοβιετικού ποιητή. Είναι αλήθεια ότι μόλις μετά τις 22 Ιουνίου εισήχθη στον κόσμο.

Το δεύτερο σφάλμα είναι ορατό με γυμνό μάτι. Η ανάθεση έργου κάποιου άλλου είναι ένα επαίσχυντο πράγμα, αλλά είναι αρκετά επιτρεπτό σύμφωνα με τις έννοιες πολλών μορφών σοβιετικής τέχνης. Αλλά ο Αλέξανδρος Αδόλφοβιτς θεωρούσε τον Βασίλη Ιβανόβιτς έναν μεγάλο ποιητή ...